كلام واحد ميِّت
لمـَّا فارقنى الجسد عشت البراح )
حبيت وجودى فى العدم
( علشان مانيش رهن القيود
:واحد بيحبنى
الرحمه على روح الفقيد
:أنا
الرحمه مش مستنياك تنده لها
الرحمه حلِّت فى الجسد
يوم مانوَلَد
واتحررت
لمـَّا انطلق منه الحياه
علشان تخضَّر خطوة الروح للسما
للى بيعرف ربنا
اما انا
عيبى انى مخلوق من تراب
يوم تنولد منه الحياه
ويوم تندفن
:واحد بيكرهنى
إنبش يا دود الأرض واطفح فى القبور
خلِّيه يغور
:أنا
لا انا أول اللى اتخلقوا لحم وراحوا عضم
ولا قبرى بس اللى حصاه بيلِم دود
الدود بيرتع برَّه أسوار القبور
الدود بينهش فى العقول
الدود سكن جوَّه القصور
وانت هتفضل زى ما انت
منزِوى جوَّه الجسد
:واحد بحبه وبيحبنى
راح وانطفى النور من السما
الكل مات
حتى أنا
:أنا
كان نفسى إنى ماحبكش
علشان ما احسش بالفراق .
نفس انى اقابلك
بس مش عاوزة أعيش
أصلى انطلقت
وصعب حُر يفكر إنه يعود أسير
حتى لأحضان اللى مات على فرشها
يمكن أزورك فى المنام
وامسح على شعرك
واشوف وحشة عينيك لفرقتى
بس اوعى تتضايق انى جيت لك
وانى فتِّك
وانت نايم وماصحتش
:واحد لعب بقلبى
عمرى ماقولتلك بحبك وانتى عارفة
كنت شايفه الرغبه طالَّه من عيونى
لو خرج حيوانى منى لغير براءتك
إلعنينى
لو صدق عقلك وكدب قلبك ارجمينى
أنا :
ملعون مشاعرك
ديب وانولد من بطن حيَّه
وكلب غار تحت التراب
لو ما كنش حبى بكر يوم قلبك ماسكن قلبى
اوعى تقولى ارحمينى
راجع نفسك
وامَّـا تنزاح الغشاوة
إدعى لىَّ
عشان أسامحك
:للحياة
عمرى ما هنسى إنى اتولدت فى تربتك
:للموت
لو كنت دققت فى ملامحك من البدايه كنت هكفر
:كلام للناس
إوعوا تبكوا
لمَّـا طيركوا يهِج من سطح البيوت
أصله مفطوم عالسما
إوعوا تنسوا تسيبوا باب العشَّه مفتوح للخلا
أحسن يموت
وان كنتوا حابِّين الحياة استنظروا
بس اوعوا قطر الموت يفوت
............................ولا تلحقوش
